Χρῖστος Λάσκαρης - Επαρχία

Πόσος θάνατος κυκλοφορεῖ στοὺς δρόμους,
πόσος καλοντυμένος θάνατος:
ἄντρες μὲς στ’ ἀκριβὰ κοστούμια τους
γυναῖκες μέσα στὰ πλούσια παλτά τους.
Δείχνουνε ζωντανοὶ
καὶ θὰ μποροῦσες νὰ τοὺς πεῖς εὐτυχισμένους
καθὼς μὲ δῶρα ἐπισκέψεις ἀνταλλάσσουνε.
Μὰ τὸ βράδυ
πού ἐπιστρέφουνε στὰ σπίτια τους
κι ἀρχίζουν νὰ ξεντύνονται ἀργά,
μέσα ἀπ’ τὸν καθρέφτη
ἕνας πεθαμένος τοὺς κοιτάζει.

Χρῖστος Λάσκαρης - Χωρίς τίτλο

Μέρες πάνω στις μέρες,
κι από κάτω να στενάζει πλακωμένη
μια ζωή.

Φώτης Αγγουλές - Οι χιονάνθρωποι

Προσπαθήστε συνάνθρωποι,

να τους καταλάβετε

τους χιονάνθρωπους.

Μας μισούνε γιατί,

ξέρουνε πως σαν έβγει ο ήλιος,

ό,τι είναι φτιαγμένο από χιόνι,

θα λιώσει.